„A gdy się Niebo

z ziemią zjednoczy,

gdy z bratem połączy się brat,

gdy nam serca

blask nocy otoczy,

Bóg prawdziwie

przyjdzie na świat”.

Patrz, rozkwitło Betlejem, lecz nie sianem wonnym

i zamiast Gwiazdy z nieba, gwiazda neonowa.

Przy niej matka bezdomna, drżąca i bezbronna,

z dzieckiem w zmarzniętych dłoniach, z prośbą kolędową.

Zaś na Rynku, tuż obok świeci szopka wielka,

pełna blasku, z Panienką w krakowskiej odzieży.

Iskry strzelają w górę na przybranych drzewkach.

Tylko czemu łka hejnał z Mariackiej Wieży?

Czy ta szopka coś znaczy i ile jest warta,

gdy zziębnięty płacz dziecka nie porusza serca?

A dla matki ubogiej, marznącej na Plantach

znowu w miejskiej gospodzie zabrakło dziś miejsca.

Ale może w ten Wieczór wypełniony Światłem,

dostrzeżemy Dzieciątko, które w żłobie kwili

i posłyszymy słowo tuż przy Sercu Matki:

„Wszystko, co tym najmniejszym… Mnieście uczynili”.

Weźmy je, niczym pasterz zagubioną owieczkę

i klęknijmy pokornie tam, gdzie Słowo – Ciałem,

aby dobroć ogrzała choinkowe świeczki,

a chleb, który łamiemy był Opłatkiem Białym.

/ks. Kazimierz Wawrzyczek SCJ/

Gdy betlejemską drogą biegniemy ku Światłu, niech Ono wciąż będzie naszym ocaleniem.

Pełna Łaski i Józef Najwierniejszy, niech wstawiają się za nami u Pana.

Radosnych Świąt Bożego Narodzenia!

Kapelmistrz i Tamburmajor Miejskiej Orkiestry Dętej w Nowym Targu

Marcin Musiak